خطر به تأخیر انداختن ازدواج (دوستش دارم 16)

عشق بسم الله

به تأخیر انداختن ازدواج آسیب‌های فردی و اجتماعی بی‌شماری دارد که شاید بتوان گفت بیش‌ترین آسیب متوجه دختران است.

برخی از دختران به بهانه‌های مختلف خواستگاران خوب و قابل قبولشان را رد می‌کنند و ازدواجشان را به تأخیر می‌اندازند؛ غافل از این‌که فصل بهار دختر و فصل چیدن میوه‌اش کوتاه است و زود سپری می‌شود و بعد از آن دیگر کار سخت می‌شود.

بعضی از پدر و مادرها با دیدن چند مورد ازدواج پرسروصدا و پرتمطراق، خیالاتی می‌شوند و مرض چشم‌وهم‌چشمی‌شان عود می‌کند و به امید آمدن خواستگار پولدار و کلاس‌بالا، خواستگاران شایسته ولی نه‌پولدار را رد می‌کنند و به این ترتیب سرنوشت فرزند خود را قربانی هوس‌های پست خود می‌کنند!

بعضی دیگر از پدر و مادرها با این‌که گرفتار چنین هوس‌هایی نیستند، ولی انتظار دارند پسرشان یا خواستگار دخترشان ابتدا مسکن شخصی و شغل پردرآمد داشته باشد و بعد حرف از ازدواج بزند. این نیز درست نیست. بسیاری از پدر و مادرها خودشان با کم‌ترین امکانات ازدواج کرده‌اند و بعد از ازدواج با لطف و عنایت خدا و با حمایت خانواده‌ها و با تلاش خود توانسته‌اند زندگی خود را به سامان برسانند، ولی حال که مرکبشان از پل گذشته و نوبت به فرزندانشان رسیده، همه‌چیز یادشان رفته و جور دیگری فکر می‌کنند!

حقیقت این است که توقع مسکن شخصی و شغل پردرآمد برای آغاز زندگی، توقعی بی‌جا و زیادی است. وقتی حداقل‌های لازم برای زندگی فراهم باشد و دختر و پسر توانایی‌های لازم را برای اداره‌ی زندگی داشته باشند، دیگر مجالی برای سخت‌گیری نیست. خداوند با صراحت به جوانان بی‌بضاعت وعده‌ی یاری داده است و بعد از تشویق به ازدواج، فرموده است: «اگر فقیر بودند، خداوند آن‌ها را به فضل و کرم خود بی‌نیاز می‌کند».¹ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز می‌فرماید: «هرکس برای محفوظ ماندن از لغزش و گناه ازدواج کند، بر خدا لازم است که او را یاری کند!»²

بعضی از دخترها و پسرها خودشان طالب ازدواج و تشکیل خانواده نیستند؛ چرا که می‌خواهند در عرصه‌های علمی و اجتماعی و غیره رشد کنند و بعد از گذراندن مراحلی به سمت ازدواج بروند. این‌ها گمان می‌کنند ازدواج مانع رشد علمی و سایر پیشرفت‌ها است. این گمان نیز درباره‌ی اغلب افراد درست نیست. ازدواج مانعی بر سر جاده‌ی پیشرفت نیست؛ بلکه فرصتی است برای بالا بردن سرعت و کیفیت رشد و تکامل! با یک برنامه‌ریزی مناسب می‌توان در کنار ازدواج، به همه‌ی کارها و برنامه‌ها رسید. شاهد عینی این ادعا جوانان موفق و افتخارآفرینی هستند که هم به‌موقع ازدواج کرده‌اند و هم قله‌های موفقیت و پیشرفت را در عرصه‌های مختلف فتح کرده‌اند.

بعضی دیگر زود ازدواج کردن را نمی‌پسندند؛ چون دیر ازدواج کردن در نظر آن‌ها نوعی کلاس و پرستیژ دارد. این یک باور احمقانه است! بیش‌تر کسانی که این‌گونه می‌اندیشند و شاید همه‌شان، بعد از بالا رفتن سنشان و حتی بعد از ازدواج از کارشان پشیمان می‌شوند و حسرت ازدواجِ به‌موقع را می‌خورند.

چند جمله از کتاب «ازدواج، مکتب انسان‌سازی» از دکتر پاک‌نژاد درباره‌ی تسریع در ازدواج:

«در اين‌جا سخن ويل دورانت را بياورم كه: اگر راهي پيدا شود كه ازدواج در سال‌هاي طبيعي انجام گيرد، فحشا و امراض خطرناك و تنهايي بي‌ثمر و عزلت ناپسند و انحرافاتي كه زندگي معاصر را لكه‌دار كرده است تا نصف تقليل خواهد يافت».³

«بلوغ جنسي عبارت است از خواسته‌هاي فيزيولوژيكي يك فرد و ازدواج جوابي است به اين خواسته‌ها. و هرچه بين اين دو سؤال و جواب فاصله بيش‌تر باشد، كمپلكس‌هاي روحي و عقده‌هاي رواني بيش‌تر است».⁴

«از زبان يك دانشمند زيست‌شناسي بشنويد كه مي‌گويد: تجربه نشان داده است، بچه‌هايي كه از ازدواج زودرس به دنيا مي‌آيند غالباً به مراتب زيباتر و سالم‌تر از فرزندان پدر و مادر مسن‌تر هستند... مادران هرقدر جوان‌تر و بچه سالم‌تر باشند، آسان‌تر وضع حمل مي‌كنند و در موقع زايمان خطرات كم‌تري ايشان را تهديد مي‌كند».⁵

«يكي از مجلات نسوان با دكتر متخصصي مصاحبه‌اي ترتيب داده، چيزهايي مي‌پرسد كه دكتر چنين پاسخ مي‌دهد: دختراني كه در سنين 14 تا 18 سالگي ازدواج مي‌كنند اگر توانايي و آمادگي كافي براي ازدواج داشته باشند و شرايط معنوي ازدواج عاقلانه باشد، عموماً زن‌هاي سالمي مي‌شوند و چون در عين شادابي و زنده‌دلي و در نقطه‌ي اوج هيجان خود ازدواج مي‌كنند، كم‌تر دچار عقده‌ها و ناراحتي‌هاي جنسي و واپس‌زدگي‌هاي روحي مي‌شوند و مي‌توان گفت كه در زندگي، خوشبخت‌تر از دختراني هستند كه پس از 24 و 25 سالگي ازدواج مي‌كنند... و ديده شده است كه فرزندان اين‌گونه دختران نيز سالم‌ترند».⁶

یک نکته را هم از کتاب «جوانان و انتخاب همسر» یادآور شویم:

«سرعت در ازدواج بايد با دقت همراه باشد و اين دو با هم منافات ندارند؛ بلكه شتاب‌زدگي با دقت منافات دارد».⁷

ـــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليم (نور، 32).

2. حقّ على اللَّه عون من نكح التماس العفاف عمّا حرّم اللَّه‏ (نهج الفصاحه، حدیث 1396).

3. ازدواج مكتب انسان سازي، شهیدی، ج 1، ص 94.

4. همان، ص 103.

5. همان، ص 85.

6. همان، ص 94.

7. جوانان و انتخاب همسر ص 105.

این مقاله برگرفته از کتاب «دوستش دارم!» نوشته‌ی حامد شاد است. اطلاعات بیش‌تر درباره‌ی این کتاب: این‌جا

سلسله مقالات «دوستش دارم»:

#1317
...

البته این مواردی که گفتین شامل حال کسایی که دچار انحرافات جنسی شدند نمیشه. ازدواج برای این دسته از افراد حرامه اندر حرام. دلیل این حرفمم همون جملاتی هستش که آخر مقاله ی خودارضایی(خطر مرگ) گفتین. چون امثال این آدما تا حد خیلی زیادی از حالت طبیعی خودشون فاصله گرفتن و با این اعتیاد و ابتلا گرفتار آسیبای مختلف غیر قابل جبرانی میشن که خیلی راحت زندگیشون از هم میپاشه. حتی اگه جبرانی هم در کار باشه این افراد تا حد خیلی زیادی فرصتای مناسب و سن مناسب برای ازدواج رو از میدن. چون طبق گفته های خودتون کسایی که میخوان ترک کنن باید به اندازه تعداد سالایی که گرفتار بودن پاک باشن. یعنی کسی که تو سن ۲۲ تازه میخواد ترک کنه و تعداد سالای ابتلاش ۶ ساله باید تا سن ۲۸ سالگی به خودش سختی بده. خوب کسی که تا اون سن ازدواج نکنه طبق مشاهدات و تجربه دیگه تن به ازدواج نمیده. از طرفی هم یه ترس بسیار زیادی هم تو وچودش برای ازدواج وجود داره. به نظر من این جور افراد نباید ازدواج کنن و باید سرشون با چیزای دیگه ای گرم کنن که فکر ازدواج از سرشون بیوفته.

***** پاسخ *****

این مطالب درباره‌ی انسان سالمه نه درباره‌ی کسی که مبتلا به خودارضایی افراطی هست. چنین کسی ابتدا باید مشکلش رو درمان کنه بعد برای ازدواج اقدام کنه.
این که فرد مبتلا باید به اندازه‌ی مدتی که گرفتار بوده صبر کنه تا کاملاً خوب بشه، مربوط به جایی هست که درمان خاصی صورت نگیره و تنها از گناه اجتناب بشه؛ اما اگه کسی به درمان متمرکز و همه‌جانبه بپردازه، در مدت کوتاه‌تری می‌تونه آثار بهبودی رو ببینه و بعد از طی کردن مراحلی از درمان برای ازدواج هم می‌تونه اقدام کنه.
این جور مطالب تخصصی رو باید با پزشک متخصص مشورت کنید و ترجیحاً پزشکی که در طب سنتی و اسلامی هم ماهر باشه.

حدود 6 سال قبل

0 دوست دارم به اشتراک گذاشتن لینک کوتاه: پاسخ
#1325
...
در پاسخ به: ...

متاسفانه برای عوارضی مثه زودانزالی و عقیمی و عدم لذت و ..... راهکار درمانی وجود نداره که طرف بخواد بهش دل خوش کنه و به قول شما بره دنبال درمان مترکز و همه جانبه.
از طرفی هم یه چیزی هست به اسم احساس نیاز که عموما هر چی سن بالاتر میره این احساس نیاز کمتر میشه و ترجیحش برای زندگی مجردی بیشتر میشه.
خلاصه چیزی که من از صحبتای شما فهمیدم اینه که آدمایی مثه من باید به فکر زندگی مجردی باشن و دنبال زندگی مشترک نباشن. چون اینجوری که معلومه این چند سال گرفتاری سایه ی نحسشو تا آخر عمر روی کل زندگیم انداخته.
فقط دعا کنین زودتر موعد مرگ امثال ما برسه و از شر این همه مصیبت خود ساخته خلاص بشیم.

***** پاسخ *****

نه اشتباه می‌کنید! همه یا اغلب عوارض خودارضایی قابل درمانه حتا زودانزالی و عقیمی. کافیه به یک پزشک ماهر در طب سنتی مراجعه کنید؛ مثل دکتر خیراندیش.
به دنبال ازدواج باشید و هرگز به دنبال زندگی مجردی نباشید اما بدونید که ازدواج همه چیز نیست. اگر تقدیر این بود که مجرد بمونید، بمونید؛ اما یک مجرد موفق و سالم و سرحال و سرزنده! من مجردهایی رو می‌شناسم که از هزارتا متأهل سالم‌تر و سرحال‌تر و پرانرژی‌تر و موفق‌تر هستند. خدا شاهده!

حدود 6 سال قبل

0 دوست دارم به اشتراک گذاشتن لینک کوتاه: پاسخ
#1661
...
در پاسخ به: ...

نمیدونم اشتباه میکنم یا نه ولی چیزیه که خود شما تو متنتون بهش اشاره کردین. من این حرفا رو از خودم درنیاوردم. بعدشم من دانشجوام و نمیتونم برای پیگیری برنامه ی درمانی مدام تو رفت و آمد باشم. در مورد عقیمی و زودانزالی هم تا اونجایی که من مطالعه کردم هیچ راهی برای برگشت به حالت طبیعی وجود نداره. حتی اگه یک نکبتی مثه من بچه دار هم بشه بچه سالمی نخواهد داشت. آره حاج آقا از یکی مثه من گذشت. اون موقعی که باید به فکر خودمو آیندم میبودم نبودم دیگه الان خیلی دیر شده.
من با این بلاهایی که به سر خودم آوردم دیگه نمیتونم به ازدواج فکر کنم. چون ازدواج هم باعث بدبختیبیشتر خودم میشه و هم بدبختی یه نفر دیگه. حداقل مجرد بمونم فقط خودم آسیب میبینم. بعدشم برای بعضیا ازدواج و تشکیل خونواده دادن خیلی مهمه. اصلا هدف اصلی خیلی از آدما از این همه سختی که میکشن اینه بتونن به شرایط تشکیل خونواده برسن. پس برای خیلی از آدما ازدواج همه چیز از جمله خود من. شما خرت از پل گذشته و تشکیل خونواده دادی وهسه همین حال امثال مارو نمیفهمی. بعدشم همون مجردایی که میگین چندتاشون وضعیتی مثه من و امثال دارن؟؟؟؟ چندتاشون به خاطر جهالتشون زندگیشون به جهنم تبدیل شده و الان دارن خوب و خوش زندگی میکنن؟؟؟ نه خیر اونایی که شما میگی آدمایین که درست زندگی کردن نه مثه امثال من که مثه حیوونا زندگی کردن و هیچی از زندگی نفهمیدن. موفق بودن و سالم بودن و سرحال و سرزنده بودن برای امثال ما که استعدادا و آرزوهاشونو جوونیشونو به باد دادن جکی بیش نیست. آره حاج آقا ماها تموم شدیم.

***** پاسخ *****

چیزهایی که درباره‌ی اشتباه‌های خودتون توصیف می‌کنید، خیلی تلخ و ناراحت کننده است، اما از همه بدتر و تلخ‌تر و ناراحت‌کننده‌تر، این دود یأس و غبار ناامیدیه که به شدت لابه‌لای نوشته‌هاتون رو پر کرده.
خدا که نور مطلق و نیروی نامتناهی عالم هستیه، می‌تونه شما رو روشن کنه و به‌تون انرژی بده، می‌تونه کمکتون کنه و کمکتون هم می‌کنه، اما کمک خدا تنها از طریق خود شما انجام می‌شه. اگه شما نخواهید، راه کمک خدا هم بسته می‌شه. شما با ناامیدی و بی‌همتی، دست خدا رو هم می‌بندید و جلوی کمکش رو می‌گیرید.
امیدوار باشید و دستتون رو به سوی خدا دراز کنید...
اگر غم لشگر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم سازیم و بنیانش براندازیم...

حدود 5 سال قبل

0 دوست دارم به اشتراک گذاشتن لینک کوتاه: پاسخ
#1677
...
در پاسخ به: ...

خوب شدین گفتین که اتفاقات پیش اومده خیلی تلخ و ناامیدم وگرنه اصلا متوجه نمیشدم.
من منکر قادر بودن خدا نیستم ولی چیزی که هست خدا حول سنت و نظمی که تو دنیا قرار داده کمک میکنه نه برخلاف اون.
مشکلاتی که برای من پیش اومده در اثر خودارضاییای ۶ ساله جبران ناپذیره. یعنی طبق همون نظم و ترتیب دنیا راهی برای جبرانش وجود نداره.
بعدشم برای روشن شدن چیزی اون باید قابلیت سوختن و روشن شدن داشته باشه ‌که من اون قابلیتا رو در اثر خودارضایی از دست دادم.
من خواستم که تغییر کنم و الان یکسال و نیمه که دارم تلاش میکنم که ترک کنم( گرچه نوش دارو پس از مرگ سهرابه) ولی تو این مدت هیچ اثری از خدا و کمکش ندیدم. تو این مدت فقط خودم بودم و خودم. من هر کاری از دست برمیومده کردم ولی کو اثری که شما از خدا میگید و انقدر با قاطعیت میگید که خدا کمک میکنه. من فکر میکنم شما دارین با دیده ی خودتون و با شرایط خودتون کمک خدا رو تو شرایط سخت توصیف میکنید در صورتی که اگه مثه من غوغه ور تو گناه میبودین و زندگی و جوونیتون رو تو اوج جوونی از دست میدادین و همه ی آرزوها و توانایی ها و استعداداتون پوچ میشد و به کف زندگی میرسیدید هیچ وقت نمیتونستید همچین دیدی نسبت به خدا داشته باشین.
اینا رو گفتم تا بدونید که آدم بی همتی نیستم ولی مشکلات من از نوع جبران ناپذیر چه با ترک گناه چه بی ترک گناه چه با مراجعه به پزشک چه بدون مراجعه به پزشک. کاری نیست که از دست من برمیاد برای برگردوندن زندگیم به حالت عادی و طبیعی خودش گذشته. من دیگه بیخیال زندگی این دنیا هرچی میخواد بشه بزار بشه. به درک. دیگه فقط به فکر جبران حق الله و الناسی هم به گردنمه و بعدشم منتظر مرگ نشستن که امیدوارم تو این یه موردخدا هر چی زودتر موعدشو برسونه و خلاصم کنه چون هر لحظه ی زندگی این دنیا مثه کابوس برام و تا مغز استخونمو میسوزونه. نمیخوام بیشتر زنده بمونه تا بیشتر با عمق گندایی که به زندگیم زدم آشنا بشم. تا همینجاشم کافیه. به امید روزی که دیگه تو این دنیا نباشم.

حدود 5 سال قبل

0 دوست دارم به اشتراک گذاشتن لینک کوتاه: پاسخ

کانال سایت در پیام‌رسان سروش
hshadir@

خطر به تأخیر انداختن ازدواج (دوستش دارم 16)

امتیاز کلی این مطلب (0)

نظرات (4)

...

...

...

...

چسبانده شده ها

محبوب ها

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان میهمان

مطالب برگزیده

ثبت نام