پمپ آب و حق الناس

بسم الله

فشار آب در خانه‌ی ما کم است و همه‌ی ساختمان را که سه واحد (یک زیرزمین و دو طبقه) است به خوبی پشتیبانی نمی‌کند. به همین دلیل چند روز پیش به فکر پمپ آب افتادم و با مشورت ساکنان واحدهای دیگر تصمیم گرفتیم پمپ آبی تهیه کنیم.

به افراد و مراکز مختلفی برای دریافت راهنمایی و مشورت مراجعه کردم. یکی از جاهایی که مراجعه کردم، شرکت آب و فاضلاب بود. مراجعه کردم تا ببینم اگر نصب پمپ آب، قاعده و قانون و فرایند اداری دارد، انجام دهم. گفتند هیچ ساز و کار اداری ندارد و فقط توصیه کردند که از منبع آب استفاده کنیم و ابتدا منبع آب را به کنتور آب وصل کنیم و بعد، پمپ را به منبع آب وصل کنیم، به‌گونه‌ای که منبع آب با فشار عادی آب شهر پر شود و پمپ، آب را از منبع بکشد و به لوله‌های ساختمان منتقل کند.

طبق راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌های دریافتی به بازار رفتم و از چند مغازه‌ی مرتبط پرس‌وجویی کردم. وقتی موضوع منبع آب و توصیه‌ی کارشناس را درباره‌ی آن مطرح می‌کردم، می‌دیدم که کسی اهمیتی به استفاده از منبع آب نمی‌دهد و چنان بود که گویا اصلاً چیزی به عنوان منبع آب در بین فروشندگان و خریداران پمپ آب مطرح نیست. تعجب کردم و دوباره به کارشناسان شرکت آب مراجعه کردم. این دفعه صریح‌تر پرسیدم تا تکلیف خود را بدانم. گفتند: از نظر قانونی نصب پمپ بدون منبع آب ممنوع است؛ زیرا اگر پمپ بدون منبع باشد و مستقیم به کنتور وصل شود، آب داخل لوله‌های شهر را می‌مکد و در نتیجه فشار آبِ دیگر مصرف کنندگان کم می‌شود. به عبارت دیگر، آب دیگران را می‌کشد و آن‌ها را از حق خود محروم می‌کند.

وقتی حکم شرعی استفاده از پمپ آب را جویا شدم، دیدم جواز آن مبتنی بر رعایت قانون است. در نهایت به این نتیجه رسیدم که نصب پمپ آب بدون منبع آب، قانوناً غیرمجاز و شرعاً حرام است. از این رو، یک منبع آب دویست لیتری هم تهیه کردیم و بعد از نصب آن، پمپ را به منبع متصل کردیم.

نکته‌ی عجیبی که در ایام درگیری با پمپ آب مرا به خود مشغول کرده بود، این بود که می‌دیدم بسیاری از مردم یک حکم شرعی و یک قانون مسلم را این قدر راحت زیر پا می‌گذارند و به این آسانی خود را گرفتار حق الناس می‌کنند! حتی بسیاری از متدینان و اهل نماز و روزه را می‌دیدم که بدون تهیه‌ی منبع آب، پمپشان را مستقیم به آب شهری وصل کرده‌اند و با هر چرخش پروانه‌ی پمپ، حق الناس را به خانه‌ی خود وارد می‌کنند و خود و زن و بچه‌ی خود را از آن سیراب می‌کنند!

آن وقت از زمانه می‌نالیم و از نااهل بودن فرزندان و گرانی و مستجاب نشدن دعا و غفلت از خدا و معنویات!

حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرماید: «بنده دستش را به سوی خدا بلند می‌کند در حالی که خوراکش حرام است، چگونه دعایش مستجاب شود در حالی که حال او این است؟!؛ اِنَّ العبدَ لَیَرفَعُ یَدَهُ اِلَی اللهِ و مَطعَمُهُ حرامٌ فکیفَ یُستَجابُ لَهُ و هذا حالُه؟!». (میزان الحکمه)

امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «کسی که می‌خواهد دعایش مستجاب شود، کسبش را حلال کند و بدهی‌ها و حق‌الناس‌ها را ادا کند. دعای بنده‌ای که شکمش از حرام پرشده و حق‌الناس بر گردن دارد، تا خدا بالا نمی‌رود؛ اِذا اَرادَ احدُکم اَن یُستَجابَ لَهُ فَلیُطَیِّبْ کَسبَهُ وَ لْیَخرُجْ مِن مَظالِمِ الناسِ وَ اِنَّ اللهَ لایَرفَعُ الیهِ دُعاءُ عبدٍ و فی بَطنِهِ حرامٌ اَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لِاَحَدٍ مِن خَلقِهِ». (میزان الحکمه)

نکته: منبع آب چیزی غیر از مخزن گوجه‌ای است که یک مخزن بیست و چند لیتری است و روی پمپ نصب می‌شود و آب در داخل آن با فشار وارد می‌شود. منبع آب بزرگ‌تر است و آب شهر با فشار طبیعی در آن ریخته می‌شود.