با نام خدا
در اوايل طلبگي به ياد دارم يكي از رفقا تصميم گرفته بود همهي روزهاي سال را تا آخر عمرش روزه بگيرد. و دنبال اين بود كه اين تصميمش را قطعي كند. ميگفت: بايد زاد و توشهاي براي آخرت جمع كنيم و ما هم كه چيزي نداريم، شايد با اين كار چيزي حاصل شد.
ولي بعد از مدتي تصميمش عوض شد؛ زيرا دكتري متخصص به او گفته بود كه روزهي دائمي به اين شكل براي بدن مشكلاتي پديد ميآورد و خلاصه اين كه كار خوبي نيست. او هم بهكلي روزه را كنار گذاشت؛ در حالي كه ميتوانست روزههاي مستحبي را كه در طول سال فراوانند بگيرد. الجاهلُ اِمّا مُفرِط اَو مُفَرِّط؛ نادان يا افراط ميكند يا تفريط.
نظرات