ولی مرگ بر آمریکا!

بسم الله

برای کاری به اره‌ی آهن‌بر نیاز داشتم. وسط کار، تیغه‌ای که روی اره بود شکست. رفتم ابزارفروشی و یکی دو تا تیغه‌ی دیگر گرفتم. آن‌ها هم ظرف چند روز شکستند. بار دوم یا سوم که به ابزار فروشی رفتم، گفتم: آقا، این تیغه‌ها زود می‌شکند! تیغه‌ی بهتری ندارید که زود نشکند؟ لبخندی زد و گفت: راستش را بخواهی دارم ولی مرگ بر آمریکا!

این را گفت و رفت و با یک تیغه‌ی سفیدرنگ برگشت. گفت: این جنسش خیلی خوب است. ساخت آمریکا است. با این‌که از تیغه‌های دیگر گران‌تر بود، ولی به امید این‌که بیش‌تر عمر کند، خریدم.

الآن با این‌که یازده سال از آن روز می‌گذرد، هنوز آن تیغه نشکسته است و هنوز قابل استفاده است. امروز که برای کاری به سراغ اره‌ی آهن‌بر رفته بودم، یاد این ماجرا افتادم و دلم درد آمد از این کم‌کاری‌های مسلمان‌نماهای امثال من!

مرگ بر آمریکا فقط به حرف نیست؛ باید این شعار را در عمل هم نشان داد. خیلی خنده‌دار است که در تجمّع‌ها و راه‌پیمایی‌ها فریاد مرگ بر آمریکا سربدهیم ولی در عرصه‌ی کار و زندگی، وقتی کالاهای ایرانی را با کالاهای آمریکایی مقایسه می‌کنیم، مجبور باشیم اعتراف کنیم: درود بر آمریکا!

این اعتلا و سربلندی که امروزه، ایران اسلامی در دنیا در برابر کفار و طاغوت‌ها دارد، صدقه‌سر عده‌ی بسیار بسیار اندکی از کارمندان و کارگران و مهندسان و پزشکان و ورزشکاران و دانشمندان و سربازان و رزمندگان و روحانیان و دیگرانی  است که در مسلمانی خود از حرف و شعار فراتر رفته، مؤمنانه عمل کرده‌اند. کاش من و شمای مسلمان هم که مبارزه با طاغوت و استکبار را شرط اول ایمان خود می‌دانیم، بتوانیم مؤمنانه عمل کنیم و به حرف و شعار مؤمنانه بسنده نکنیم!

هر عیب که هست ز نامسلمانی ماست!