مامان و بابا

بسم الله

این یک سروده‌ی بچه‌گانه است که با هدف تحکیم بنیان خانواده و اصلاح ناراحتی‌های ریز و درشت بین پدر و مادر سروده شده است.

یک کودک شیرین‌زبان می‌خواهد که آن را حفظ کند و گه‌گاه در محیط خانواده بخواند.

این شعر را به کودکانی بیاموزید که بین پدر و مادرشان صمیمیت لازم وجود ندارد؛ مادری کم‌توجه دارند که احیاناً به وظایف ظریف همسری و مادری خود بی‌توجه است و پدری خشن که احیاناً دست بزن نیز دارد!

مامان بابای من فرشته هستند

دو لب که پیش هم می‌شن یه «لبخند!»

بابا همش به خاطر ما خسته ست

ولی می‌یاد خونه، خوش و خجسته ست

قوی و باصلابت و توانا ست

با ما ولی رئوفه، عاشق ما ست

مامانی ابر عشقه که می‌باره

وقتی می‌خنده انگاری بهاره

تمیز و خوش‌سلیقه و ظریفه

دلش سفیده، صورتش لطیفه

هَدیّه‌ی خدا مامان و بابا ست

دو بال ناجدا مامان و بابا ست

مامان بابا کنار هم یه گنجن

الهی که هیچ وقت از هم نرنجن!

مامان بابا یه گنج بی‌نظیره

خدا، نذار کسی ازم بگیره!