پرسش
من گاهی اوقات وجود خدا را برای خودم اثبات می‌کنم اما بعد از یکی دو روز دوباره بی‌اعتقاد می‌شم. می‌شه بگید چه‌کار کنم؟!
پاسخ
شما در شُرُف رسیدن به بلوغ عقلی و شناختی هستید. در این مرحله، ذهن و عقل انسان به دنبال یک جهان‌بینی و یک اندیشه قانع‌کننده درباره عالم هستی و وجود خودشه.
در آغاز این مرحله، ذهن کنجکاو و حقیقت‌جوی انسان باورها و اندیشه‌های موروثی رو که از بچگی به‌ش القا شده به چالش می‌کشه و اون‌ها رو بررسی و راستی‌آزمایی می‌کنه و می‌خواد به درست یا نادرست بودنشون پی ببره.
در این مسیر ممکنه درباره بعضی از باورهای دینی‌ش به نتیجه منفی برسه و در برابر اون آموزه‌ها حالت تدافعی و انکار به خود بگیره، که پدیده عجیبی نیست.
انکار اصل دین یا یکی از آموزه‌های دینی دو دلیل می‌تونه داشته باشه:
۱. نادرستی اون دین و عقیده؛
۲. ناکافی بودن آگاهی فرد درباره اون دین و اندیشه.
اگر دین و اندیشه‌ای نادرست باشه و شما به‌صورت یقینی و با طی کردن مسیر علمی درست و منطقی به این نتیجه رسیده باشید، خب اون دین و اندیشه رو باید کنار گذاشت. حق‌طلبی و حقیقت‌جویی با کسی و چیزی تعارف ندارد!
اما اگر نشانه‌هایی از درستی آن دین و اندیشه می‌بینید و فکر می‌کنید آگاهی شما درباره اون کمه و همین کاستی باعث شک و تردید شما شده، این‌جا باید شناخت و آگاهی‌تون رو تقویت کنید؛ با مطالعه و مراجعه به آگاهان.
ممکنه رسیدن به نتیجه کامل درباره یک اندیشه کلان، زمانی طولانی نیاز داشته باشه (گاه تا چند سال)، پس عجله نداشته باشید که کشف حقایق بزرگ ارزش تلاش و انتظار داره!
مطلب «بحران اعتقادی» رو هم در همین وب‌سایت بخونید.
نظرات