چرا باید در انتخابات شرکت کنم؟

با نام خدا

ضرورت شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و سایر انتخابات‌های کشورمان روشن‌تر از آن است که نیاز به یادآوری باشد. زیرا هر انتخاباتی قبل از این‌که انتخاب فرد یا گروهی برای تصدی مسؤولیتی باشد، انتخاب مجدد «جمهوری اسلامی» به عنوان مدل پذیرفته‌ی حکومت کشور است؛ یعنی تکرار همان اولین رفراندوم بعد از پیروزی انقلاب که در آن 98 درصد مردم عزیزمان به «جمهوری اسلامی» رأی دادند. به همین دلیل، بعد از اعلام نتایج هر انتخابات، رهبر انقلاب و همه‌ی کسانی که فکرشان بلند است، بیش‌تر از هرچیزی از حضور پرشکوه مردم در انتخابات شاد می‌شوند و نظام اسلامی و مردم را برنده‌ی اصلی انتخابات می‌شناسند. و به همین دلیل دشمن تمام سعی خود را برای تضعیف و به انحراف کشیدن انتخابات‌ها می‌کند.

دلیل دیگر ضرورت شرکت در انتخابات، «جمهوری» بودن حکومت اسلامی است. جمهوری یعنی مردمی. برخورداری نظام اسلامی‌مان از حمایت دائمی مردمش، رمز حیات او است.

هراندازه که مردم در مشارکت خود در تعیین سرنوشت کشور کوتاهی کنند، همان اندازه، حیات عزت‌مند نظام اسلامی، رو به افول خواهد گذاشت. از اول انقلاب تا کنون، حمایت مردم از جمهوری اسلامی فزاینده بوده است که به لطف الهی و به کوری چشم بدخواهان، بعد از این فزاینده‌تر خواهد بود.

دلیل دیگر ضرورت شرکت در انتخابات، ضرورت انتخاب اصلح است. اگر من و شما در رأی دادن سهل‌انگاری کنیم، چه‌کسی فرد و گروه شایسته‌تر را به مسؤولیت بنشاند؟ اگر به سبب کوتاهی من و شما، افراد ناصالح به جایگاه‌های تصمیم‌گیری کلان نظام دست یابند، چه پاسخی در برابر شهدا و امام شهدا و همه‌ی زحمت‌کشان این انقلاب خواهیم داشت؟

علاوه بر این دلایل، مهم‌ترین دلیل که شرکت در انتخابات 1392 را از همیشه ضروری‌تر می‌نماید به گونه‌ای که حضور پرشکوه مردم در پای صندوق‌های رأی، حماسه‌ای سیاسی را رقم می‌زند، شرایط کنونی ایران در قبال دشمنان بی‌رحم و کینه‌توز است. تحریم خارجی علیه اقتصاد ایران از بعد از پیروزی انقلاب تا به حال، همیشه بوده است ولی دشمنان قسم‌خورده‌ی ایران در یک سال گذشته، غایت توان خود را صرف کرده‌اند تا با تحریم‌های فلج‌کننده ـ‌به قول خودشان‌ـ، کمر ملت ایران را بشکنند و او را به زانو دربیاورند. فشاری که این دست‌های شیطانی بر قامت استوار نظام اسلامی وارد می‌کنند، به خوبی قابل احساس است. آن‌ها منتظرند تا ثمره‌ی تلاش‌های خود را در کم‌رنگ شدن حضور مردم در انتخابات امسال ببینند. آرزویی را به گور خواهند برد.

دشمنان ما در تحریم اقتصادی ما نهایت توان خود را به کار گرفته‌اند و در این مسیر، چنان زور می‌زنند، که بر اثر فشاری که به ملت ایران وارد می‌کنند، چند برابر آن، به خودشان فشار وارد می‌شود. دیگر بیش‌تر از این نمی‌توانند این فشارها را تحمل کنند. حضور بیش از پیش ما در صحنه‌ی انتخابات، چنان شوک مُهلکی بر دستان لرزان آن‌ها وارد خواهد کرد که با صورت بر زمین خورده، کمرشان درهم خواهد شکست؛ همان‌طور که اگر خدای‌ناکرده این حضور کم‌رنگ شود، آن‌ها به راه خود امیدوار خواهند شد و شدت فشارها را بیش‌تر خواهند کرد.

از این رو، همه‌ی ما وظیفه داریم انگیزه‌ی شرکت در انتخابات را در درون خودمان، در بین خانواده و فامیل و همسایگان و همکاران و همکلاسی‌ها و همه‌ی آشنایان بالاتر ببریم تا ضمانتی باشد برای بیش‌تر شدن مشارکت مردم نسبت به سال‌های قبل.

شاید شما هم مثل من کم و بیش از بعضی‌ها شنیده‌اید که بر اثر اختلاف‌های ناچیز سیاسی یا بر اثر فشارهای اقتصادی و تحمل مشکلات مملکتی، می‌گویند که ما دیگر به کسی رأی نخواهیم داد!! این‌گونه افراد توجهی به ابعاد ضرورت مشارکت در انتخابات ندارند وگرنه هرگز چنین حرفی نمی‌زنند. لذا وقتی می‌شنوند که با رأی ندادن شما، اولین کسی که خوشحال می‌شود، آمریکا است، از حرف خود پشیمان می‌شوند و با حالتی متفاوت می‌گویند: غلط کرده آمریکا! رأی می‌دهم، خوب هم رأی می‌دهم.

چنین افرادی هرچند هم کم باشند، نباید به خاطر کوتاهی من و شما در تبیین اهمیت مشارکت در انتخابات، از این حضور حماسی محروم شوند. بخشی از اشتباه ناآگاهان به پای آگاهان بی‌تفاوت و بی‌مسؤولیت نوشته می‌شود.

حال که صرف حضور ما در پای صندوق‌های رأی، ـ‌‌‌حتی اگر در انتخاب اصلح دچار اشتباه شویم و به فرد یا گروه شایسته‌تر رأی ندهیم‌ـ چنین آثار و برکاتی دارد؛ اگر با اندکی دقت و بصیرت، به فرد اصلح رأی بدهیم، چه خواهد شد؟! چه خواهد شد اگر به کسی رأی بدهیم که با درایت و توان‌مندی خود بتواند مشکلات پیش روی ایران اسلامی را برطرف سازد و حرکت او را در مسیر شکوفایی همه‌جانبه‌اش شتاب بخشد؟!

پس من و شما دو وظیفه‌ی خطیر بر عهده داریم: 1. مشارکت پرشور در انتخابات؛ 2. کسب آگاهی لازم و انتخاب شایسته‌ترین فرد.

جملاتی از فرمایشات امام خامنه‌ای را با هم مرور می‌کنیم:

«ما اطلاع داريم كه اين دفعه هم رسانه‌هاى رسمى و شناخته شده‌ى دشمن از مدتى پيش دارند طراحى مي‌كنند، برنامه‌ريزى مي‌كنند، برنامه‌سازى مي‌كنند؛ براى اين‌كه دل مردم را نسبت به انتخابات سرد كنند. شروع هم كرده‌اند، منتها برنامه‌ريزى‌شان خيلى وسيع‌تر از اين حرف‌ها است؛ مي‌خواهند مردم پاى صندوق نيايند؛ مي‌خواهند مردم در اداره‌ى كشور و مديريت كشور سهيم نشوند؛ مي‌خواهند مردم در صحنه نباشند؛ لذا تلاش مي‌كنند. اگر حضور مردم نباشد، آن‌ها به‌راحتى مي‌توانند تهاجم خودشان را چندين برابر كنند. حضور مردم است كه به نظام اسلامى و به كشور عزيز ما مصونيت مي‌بخشد. حضور مردم است كه عوامل قدرت و قوّت را در درون ما تقويت مي‌كند؛ علم ما پيشرفت مي‌كند؛ بصيرت ما پيشرفت مي‌كند؛ سازوكارهاى مديريت ما پيشرفت مي‌كند. هم‌چنان كه در طول اين سال‌ها پيشرفت كرده است. اين به‌خاطر حضور مردم است؛ به خاطر انگيزه‌هاى مردم است. مي‌خواهند اين انگيزه‌ها نباشد؛ لذا سعى مي‌كنند انتخابات را بى‌رونق كنند.» (دیدار با دست‌اندركاران برگزاری انتخابات سال  ۹۲، در تاریخ 17/2/92)