شبهه:
ﺁﯾﺎ ﺩﻗﺖ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﺪ ﺍﮐﺜﺮ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺍﺳﻼﻡ ﻗﺎﺑﻞ ﺧﺮﯾﺪ ﻭ ﻓﺮﻭﺵ ﻫﺴﺘند؟! به‌طﻮﺭ ﻣﺜﺎﻝ:
ﺍﻭﻝ: ﯾﺎ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺟﺰﯾﻪ (ﻏﺮﺍﻣﺖ) ﺑﺪﻩ.
ﺩﻭﻡ: ﯾﺎ ﻗﺼﺎﺹ ﺷﻮ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﯾﻪ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ کن.
ﺳﻮﻡ: ﯾﺎ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﮕﯿﺮ، ﯾﺎ ﮐﻔﺎﺭﻩ ﺑﺪﻩ .
ﭼﻬﺎﺭﻡ: ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻧﻤﺎﺯ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺪﻫﮑﺎﺭ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﻣُﺮﺩﯼ، ﻭﺭﺛﻪ می‌توانند ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﭘﻮﻝ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻀﺎﯼ ﺁن رﺍ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﻫﺪ .
ﭘﻨﺠﻢ: ﺍﮔﺮ ﭘﻮﻝ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﻭ ﺗﻮﻧﺴﺘﯽ ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺯﻥ ﺭﻭ ﺑﺪﯼ، ﺗﺎ ۴ ﺯﻥ ﺩﺍﺋﻢ ﻭ ۴۰ ﺻﯿﻐﻪ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﮕﯿﺮی .
ﺷﺸﻢ: ﺍﮔﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﺮﻓﺘﯽ ﺣﺞ، می‌تونی ﭘﻮﻝ ﺑﺪﯼ ﻧﺎﺋﺐ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺗﺎ ﺍﻭﻥ ﺑه جای ﺗﻮ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺣﺞ ﺭﺍ به جا ﺑﯿﺎﺭﻩ .
ﻫﻔﺘﻢ: ﺍﮔﻪ ﭘﻮﻝﺩﺍﺭﯼ می‌تونی سربازیت رو ﺑﺨﺮﯼﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺣﺒﺲ ﻭﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺟﺮﺍﺋﻢ، ﻗﺎﺑﻞ ﺧﺮﯾﺪﻥ است.
ﻫﺸﺘﻢ: ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ می‌خوای ﺑﮑﻦ ﺍﺷﮑﺎﻟﯽ ﻧﺪﺍﺭﻩﻭﻟﯽﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮﯼ ﯾﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺴﺎﺯ، ﺗﻤﺎﻡ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ می‌شه.
ﻣﻬﺮﯾﻪ، ﺷﯿﺮﺑﻬﺎ، ﻭﻗﻒ، ﻋﻘﯿﻘﻪ، ﻧﻔﻘﻪ، ﺯﮐﺎﺕ، ﺧﻤﺲ، ﮐﻔﺎﺭﻩ، ﻭﻭﻭﻭﻭ...
ﻧﺘﯿﺠﻪ = ﭘﻮﻝﺩﺍﺷﺘﯽ می‌ری ﺑﻬﺸﺖ، ﭘﻮﻝ ﻧﺪﺍﺷﺘﯽ می‌ری ﺟﻬﻨﻢ!
پاسخ:
کسی که این‌ها رو نوشته، رفته گشته و هرجا اسمی از پول رو تو مسائل اسلامی دیده لیست کرده، بدون این‌که یه کم فکرشو به کار بگیره! گذشته از توضیحاتی که در ادامه عرض می‌کنم، اصلاً مگه پول چیز بدیه که نباید احکام اسلام به‌ش آلوده بشه؟! اگه اسلام رو به معنای فقر و بدبختی و گوشه‌نشینی و ژنده‌پوشی و ویرانی معنا کنیم، این حرف درسته و اسلام با پول و مادیات و امکانات و رفاه هیچ سر سازگاری نداره؛ ولی اگه گفتیم که اسلام یعنی سعادت دنیا و آخرت، اون وقت قضیه عوض می‌شه. اما توضیح مواردی که برای نشان دادن خرید و فروش احکام اسلام بیان شده:
اول: جزیه هرگز کار اسلام رو نمی‌کنه. این‌طور نیست که اگه کسی مسلمان نشد و جزیه داد، می‌ره بهشت. جزیه حساب و کتاب دنیایی داره؛ هزینه‌ی حمایت دولت اسلامی از غیرمسلمان‌هاییه که در مملکت اسلامی در امن و امان زندگی می‌کنن و نه خمسی می‌دن و نه زکاتی.
دوم: قصاص یا دیه به جای قصاص، یک قانون منطقی و انسانیه و ربطی به اسلام و آخرت نداره. در همه‌ی ادیان هست و حتی حکومت‌های غیردینی هم چنین قانونی دارند. فرض کنید یه نفر زده یک عضوی از شما رو ناقص کرده. شما می‌خواید قصاصش کنید ولی با خودتون فکر می‌کنید: با قصاص اون فرد چیزی به من نمی‌رسه، بهتره به‌ش پیشنهاد بدم به جای این‌که من قصاصش کنم و بزنم اون عضوشو ناقص کنم، یه پولی ازش بگیرم. این پیشنهادو می‌دید و اون هم قبول می‌کنه. این قضیه چه ربطی به اسلام و آخرت داره؟!
سوم: اولاً کفاره‌ی روزه، فقط پول نیست، روزه هم هست. پول فقط یکی از کفاره‌ها است. ثانیاً پرداخت کفاره هرگز کار روزه رو نمی‌کنه. هرگز این‌طور نیست که کسی از اول بگه من روزه نمی‌گیرم و به‌جاش کفاره می‌دم! خدا ازش قبول نمی‌کنه.
کفاره‌ی نقدی برای این تشریع شده که کسانی که به هر دلیلی نادونی کردن و روزه نگرفتن و الآن از گناهشون پشیمون هستن ولی انجام کفاره‌ی عبادی (۶۰ روزه برای هر روز) براشون میسر نیست اما توانایی مالیشون خوبه و می‌تونن جریمه‌ی نقدی بدن، این جریمه‌ی نقدی رو پرداخت کنن. خدای حکیم از این فرصت استفاده کرده و دستی هم بر سر فقرا کشیده و گفته این جریمه‌ی نقدی باید به فقرا و نیازمندان داده بشه. این کجاش به معنای خرید و فروش احکام اسلامه؟! این نکته هم قابل توجهه که اگه کسی نه توان انجام کفاره‌ی عبادی رو داشته باشه و نه توان پرداخت کفاره‌ی نقدی رو، همین‌که استغفار کنه و از گناهش عذرخواهی کنه، خدا اونو می‌بخشه. این مسأله در رساله اومده.
چهارم: وظیفه‌ی انجام نماز و روزه‌های کسی که از دنیا رفته، به عهده‌ی بچه‌های اون فرده (مخصوصاً پسر بزرگ‌تر). بچه‌هاش می‌تونن خودشون این وظیفه رو انجام بدن و می‌تونن از کس دیگه‌ای درخواست کنن که این کارو بکنه. اگه اون فرد تقاضای پول کرد، می‌تونن پول هم بدن. پس موضوع پول دادن و پول گرفتن نیست؛ بلکه موضوع انجام نماز و روزه‌های ترک شده‌ی میّته. از شما می‌پرسم: اگه کسی پیدا بشه و همه‌ی نماز و روزه‌های قضا شده‌ی میت رو مجانی و فی‌سبیل‌الله بخونه، خدا قبول نمی‌کنه و می‌گه چون پای پول در میون نبوده، قبول نمی‌کنم؟!
پنجم: این موضوع چه ربطی به خرید و فروش احکام اسلام داره؟! اگه یه غیرمسلمان بخواد زن بگیره، یه دونه یا دوتا یا چند تا، آیا بدون داشتن پول کافی می‌تونه این کارو بکنه؟! ازدواج یک موضوع کاملاً دنیاییه (البته دنیای اسلام که مزرعه‌ی آخرته) و با حساب و کتاب‌های دنیایی بررسی می‌شه. زندگی به پول و امکانات احتیاج داره و کسی که می‌خواد زندگی‌شو توسعه بده و خانواده‌ی جدید تشکیل بده یا یه نفر جدید رو به خانواده‌ش اضافه کنه، باید پول و امکانات لازم رو داشته باشه، وگرنه به حکم عقل و وجدان و شرع و دین، کارش محکوم به شکسته!
علاوه بر این‌که در قرآن بیان شده کسی که می‌تونه عدالت رو رعایت کنه، حق داره همسر دوم بگیره وگرنه حق نداره. یعنی محور حکم، عدالته که هرچند به مسائل اقتصادی هم ربط داره ولی بیش‌تر مربوط به مهر و محبت و اخلاق و رفتار و انسانیته.
ششم: این مورد مثل مورد سوم و چهارمه و توضیح اضافی نداره.
هفتم: سربازی که از احکام اسلام نیست! حبس و زندانی و جرایم حقوقی هم دو قسمه؛ بعضی‌هاشون مخصوص اسلام نیست و در همه‌ی ملل و فرهنگ‌ها هست؛ بعضی‌هاشون هم که مخصوص اسلامه، در مورد دوم (قصاص) توضیحش داده شد.
هشتم: این حرف رو که: «همه‌ی گناهان با یک مسجد ساختن بخشیده می‌شه» اگه از یه کودک مسلمان هم بپرسی به‌ت می‌خنده و می‌گه: نه جانم، از این خبرا نیست! اِنّما یَتَقَبَّلُ اللهُ مِنَ المُتَّقین؛ خدا تنها اعمال انسان‌های باتقوا را می‌پذیرد.
بر فرض هم که پول ساخت مسجد از راه حلال باشه و خدا قبولش کنه، این کار خیر به جای خودش ارزش داره ولی هرگز جای یک رکعت نماز و یک روز روزه رو نمی‌گیره. اگه کسی میلیاردها تومن به مدرسه‌ش کمک کنه، آیا این کار خیر، جای نیم نمره رو در درس ریاضی و فارسی و انضباط می‌گیره؟!
«شیربها» هیچ ربطی به اسلام نداره و گرفتن و دادنش از نظر اسلام جایز نیست. «مهریه» و «نفقه» لازمه‌ی زندگی دنیاییه و در همه‌ی ملل و فرهنگ‌ها هست و کاملاً منطقی و عُقَلاییه. «کفاره» در مورد سوم بیان شده و تکراریه!
اما «وقف» و «خمس» و «زکات» و «عقیقه»، این‌ها از شاهکارهای اسلامه که ـ برخلاف مسیحیت تحریف شده ـ دنیا و آخرت رو به هم پیوند داده و معنویت و آخرت‌گرایی رو به زندگی دنیایی ما تزریق کرده. کسانی که معنا و مفهوم و فلسفه و حکمت وقف و خمس و زکات و عقیقه رو می‌دونن، اذعان می‌کنن چنین احکامی دلیل کامل بودن اسلامه که سعادت دنیا و آخرت رو با هم می‌خواد!
نکته‌ی مشترکی که در همه‌ی این موارد هست، اینه که پول به دست آمده از این امور، به جیب خدا نمی‌ره! بلکه به جیب خود ما و نیازمندان واقعی می‌ره!
نتیجه: اگه تونستی از پولت درست استفاده کنی می‌ری بهشت ولی اگه پول هم نداشتی، می‌تونی بری بهشت.
نظرات