مگر عروسی بدون ساز و آواز هم می‌شود؟!

بسم الله

در ایستگاه پرسش و پاسخ پارک ارم در شب‌های ماه رمضان امسال (1394) دو نوجوان به نزدم آمدند و یکی با اشاره به دیگری و با حالتی تمسخرآمیز گفت:

حاج آقا، این‌ها در عروسی‌شان ساز و آواز نداشتند! همش صلوات می‌فرستادند! عروسی را با هیأت اشتباه گرفته بودند! هرچیزی جای خود را دارد دیگر! مگر عروسی بدون ساز و آواز هم می‌شود؟!

در جوابش گفتم:

درست است! با توجه به فرهنگ جامعه‌ی امروزی، عروسی ربطی به صلوات و یاد خدا و اهل بیت ندارد. در جامعه‌ی امروزی عروسی بدون ساز و آواز و بزن و برقص برای خیلی‌ها معنا ندارد. اما این فرهنگ، یک انحراف است؛ انحراف از فرهنگ اصیل اسلامی. در فرهنگ اصیل اسلامی، ازدواج و عروسی یک عبادت است؛ یعنی مثل نماز است! تا جایی که رسول خدا (ص) دستور داده‌اند جشن عروسی را در مساجد برگزار کنیم.¹

شبیه همین انحراف که درباره‌ی ازدواج و جشن عروسی به‌وجود آمده است، ممکن است برای نماز هم پیش بیاید. همان‌طور که در عصر جاهلیت چنین بود. یعنی نماز و عبادتشان چیزی جز سوت و کف و رقص و آواز در کنار کعبه نبود! آیه‌ی 35 سوره‌ی انفال این مطلب را صریحاً بیان می‌کند: «نمازشان در کنار خانه‌ی خدا چیزی جز سوت کشیدن و کف زدن نبود».

وَ ما كانَ صَلاتُهُمْ عِنْدَ الْبَيْتِ إِلاَّ مُكاءً وَ تَصْدِيَه (انفال، 35)

بله! اگر ما ازدواج و جشن عروسی‌هایمان را اسلامی نکنیم، ممکن است روزی برسد که نماز و عبادتمان هم همراه با ساز و آواز و کف و سوت باشد. آن وقت اگر کسی را دیدیم که نماز اسلامی به‌جا می‌آورد، با تعجب و تمسخر بگوییم: مگر نماز بدون ساز و آواز هم می‌شود؟!!!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. اعلنوا هذا النکاح و اجعلوه فی المساجد (میزان الحکمه)

مطالب مرتبط: جشن عروسی از نگاه اسلام