اعراب صحيح در عبارت «يا فاطمة الزهراء»

با نام خدا

منادي يا مفرد است يا مضاف و يا...

ـ اگر مفرد معرفه باشد، مبني بر رفع مي‌شود. مثل «يا اللهُ، يا عليُّ يا عظيمُ».

ـ و اگر مضاف و مضاف اليه باشد منصوب است. مثل «يا عبدَ الله، يا ربَّ البيت الحرام، يا ابا عبد الله».

در عبارت «يا فاطمة الزهراء» بايد ببينيم كه تركيب فاطمة الزهراء تركيبي وصفي است يا تركيبي اضافي كه اگر وصفي بود، كلمه‌ي «فاطمه» مبني بر رفع خواهد بود و اگر اضافي بود منصوب خواهد بود.

راه تمييز تركيب وصفي از تركيب اضافي توجه به معنا است. با كم‌ترين توجهي به معناي عبارت «يا فاطمة الزهرا» به آساني مي‌توان فهميد كه اين تركيب يك تركيب وصفي است. (توجه داشته باشيد كه منظور از تركيب وصفي در اين‌جا چيزي در مقابل تركيب اضافي است وشامل عطف بيان و بدل نيز مي‌شود).

علاوه بر اين، يكي از فرق‌هاي تركيب وصفي و اضافي اين است كه تركيب وصفي قابليت حمل دارد ولي تركيب اضافي قابل حمل نيست. يعني در تركيب وصفي مي‌توان موصوف را موضوع (نهاد) و صفت را محمول (گزاره) قرار داد؛ مثل «فاطمه زهرا است» ولي در تركيب اضافي نمي‌توان مضاف را موضوع (نهاد) و مضاف اليه را محمول (گزاره) قرار داد؛ مثلاً نمي‌توان گفت «عبدْ الله است» يا «كتابْ من است».

فرق ديگر آن است كه در تركيب اضافي هر يك از مضاف و مضاف اليه مصداق جداگانه‌اي دارند مثل «كتاب من» كه كتاب چيزي است غير از من؛ اما در تركيب وصفي، موصوف و صفت هر دو به يك مصداق اشاره دارند مثل «مردِ شجاع» كه مصداق هر دو يك انسان است. (توجه داشته باشيد كه مصداق غير از معنا است؛ در تركيب وصفي معناي موصوف و صفت دو تا است ولي مصداق خارجي يكي است).

به همين دليل در دعاي توسل مي‌خوانيم «يا فاطمةُ الزهراء، يا بنتَ محمد، يا قرةَ عين الرسول» كه مورد اول موصوف و صفت است و به همين دليل منادي مرفوع است و در دو مورد بعدي مضاف و مضاف اليه است كه منصوب است. (توجه داشته باشيد كه در چاپ بعضي از مفاتيح‌ها در دعاي توسل دچار اشتباه شده‌اند).

در دعايي ديگر مي‌خوانيم:

السلام عليك يا سيدةَ نساء العالمين ... السلام عليك ايتها المظلومةُ الممنوعةُ حقها (مفاتيح، اعمال روز سوم ماه جمادي الآخره).

مورد اول تركيب اضافي است و مورد دوم تركيب وصفي. توجه داشته باشيد كه حرف نداي «ايتها» با «يا» از نظر نحوي هيچ فرقي ندارد.

اين دو تركيب را در زيارت‌نامه‌ي حضرت زهرا سلام الله عليها نيز مي‌خوانيم:

السلام عليك يا بنتَ رسول الله، السلام عليك يا بنتَ نبي الله ... السلام عليك يا امَّ الحسن و الحسين سيدي شباب اهل الجنة، السلام عليك ايتها الصديقةُ الشهيدة، السلام عليك ايتها الرضيةُ المرضية و... (مفايتح الجنان، زيارت حضرت فاطمه‌ي زهرا سلام الله عليها)

در بحار الأنوار ج ‏43، ص 261، باب 12 آمده است:

... قَالَ لَهَا هَنِيئاً مَرِيئاً لَكِ يَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ ثُمَّ أَخَذ ...

و نيز ج ‏45، ص 300، باب 46:

... وَ يَا أُمَّاهْ يَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاء ... (اين دو روايت از نرم‌افزار گنجينه‌ي روايات نور نوشته شده است).

تنها توجيهي كه نصب كلمه‌ي «فاطمة» در عبارت «يا فاطمة الزهراء» دارد اين است كه بگوييم اين نوع كاربرد خيلي شيوع دارد و از باب غلط مشهور اشكالي ندارد.

اين توجيه باعث مي‌شود كه به مردم عادي در كاربردهاي روزمره‌شان سخت نگيريم وگرنه نمي‌توان دعاها و عبارت‌هاي عربي را با اين توجيه غلط خواند.

امتیاز کلی این مطلب (3)

4.5 از 5 ستاره
  • #2060

    مجید

    ممنون از توضیحات شما. لطفا بفرمایید کلمه «قاتلیک» چه ترکیبی است؟

    ***** پاسخ *****

    این عبارت رو می‌شه به‌صورت جمع خوند که می‌شه «قاتِلیک» و هم می‌شه به‌صورت تثنیه خوند که می‌شه «قاتِلَیْک».
    در صورت اول یعنی: قاتلان تو و کسانی که تو را کشتند، و در صورت دوم یعنی: دو قاتل تو و دو نفری که تو را کشتند.
    درباره حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها این عبارت از نظر لفظ و معنا و شواهد تاریخی، به هر دو صورت درسته. اگه منظور دو نفر خاص باشند، حالت تثنیه درسته ولی با توجه به اینکه افراد بیش‌تری در شهادت حضرت نقش داشتند، به نظر می‌رسه حالت جمع بهتر باشه.

  • #1856

    احد

    رتبه بندی 5 از 5 ستاره

    السلام علیکم یا اهل بیت النبوه
    ممنون و تشکر .خیلی عالی بود
    استفاده کردیم

  • #1780

    جلیل

    رتبه بندی 5 از 5 ستاره

    با سلام، خدا خیرتون بده حاج آقا من چند وقته بعد از نمازهام به حضرت فاطمه سلام میدم با علم به همان منادی مضاف السلام علیک یا فاطمهَ الزهرا میگفتم ، از طرفی هم در دعای توسل نوشته یا فاطمهُ الزهرا، و برای همین همیشه در سلام کردن مشکل داشتم.حتی چندتا دعای توسل هم نگاه کردم گفتم شاید یکیشون اشتباه کرده دیدم همه یه جورن.تا الان توضیحات شمارو دیدم که خیلی خوب و کامل توضیح دادین.خلاصه اجرتون با خود خانم، منو ازسرگردانی نجات دادید.

  • #1753

    علی.نیکومنش

    رتبه بندی 3.5 از 5 ستاره

    سلام . خیلی ممنون من هم در بحث با پدرم گفتم که فاطمه در " یا فاطمه الزهرا " مرفوع است. من گفتم ترکیب وصفی است اما نکته ی مهمی که من در این مقاله دنبالش بودم این بود که اگر ترکیب وصفی است که هست چرا " ال" از فاطمه حذف شده ؟ مگر صفت و موصوف ازین زاویه متشابه نیستند مثل الرضیه المرضیه و ...
    اگر ممکنه این سوال را جواب بدید . علت چیست ؟ منادا بودن ؟ غیر منصرف بودن فاطمه و یا هر دو علت یا علت دیگری . لطفا پس از تحقیق و اطلاع هر چه زودتر جواب بدهید .
    اجرتون با امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف .ممنون
    علی نیکومنش ۱۱ بهمن ۹۸

    ***** پاسخ *****

    سلام بر علی‌آقا!
    اسم عَلَم، معرفه است و برای این‌که موصوفِ صفتِ معرفه باشد، نیاز به الف و لام نداره؛ مثل «علیٌ المرتضی»، «محمدٌ المصطفی»، «زیدٌ العالم».
    ملحق شدن الف و لام بر اسم‌های عَلَم، سماعی است و قاعده خاصی نداره. بعضی اسم‌ها هم با ال و هم بی ال استعمال می‌شوند (مثل الزهراء، الحسن، الحسین، المهدی) ولی بعضی اسم‌ها هرگز ال نمی‌پذیرند (مثل محمد، علی، فاطمه).

  • #2210

    محمد

    در پاسخ به: علی.نیکومنش

    جناب استاد سلام.
    در این جواب بیان کردید که الزهراء اسم علم است لذا کل مطالبی که بیان کردید نقض می‌شود چون دیگر ترکیب فاطمة الزهرا وصفی نیست بلکه اضافی است؟
    سوال دیگر اینکه دلیل وصفی بودن فاطمة الزهرا را بیان نکردید؟
    متشکرم

    ***** پاسخ *****

    سلام بر شما
    «الزهراء» اسم علم است، با این حال در عبارت «فاطمة الزهراء» و «یا فاطمة الزهراء»، تابع «فاطمه» است؛ بدل یا عطف بیان است که از جهت معنا حالت وصفی دارد، نه اضافی. در متن هم تذکر داده‌ام که منظور از تركيب وصفي در اين‌جا چيزي در مقابل تركيب اضافي است وشامل عطف بيان و بدل نيز مي‌شود.

    دلایل و نشانه‌های وصفی بودن ترکیب «فاطمة الزهراء» را هم عرض کرده‌ام:
    ۱. راه تمييز تركيب وصفي از تركيب اضافي توجه به معنا است...
    ۲. علاوه بر اين، يكي از فرق‌هاي تركيب وصفي و اضافي اين است كه تركيب وصفي قابليت حمل دارد...
    ۳. فرق ديگر آن است كه در تركيب اضافي هر يك از مضاف و مضاف اليه مصداق جداگانه‌اي دارند؛ اما در تركيب وصفي، موصوف و صفت هر دو به يك مصداق اشاره دارند...

  • #1728

    حسن

    سلام
    شما سیوطی خوندین؟
    بحث سعید کرز سیوطی را یک نگاه بکنین بد نیست
    عبارت اینه: (و إن يكونا) أي الاسم و اللّقب (مفردين فأضف) الأوّل الى الثّاني (حتما) عند البصريّين نحو «هذا سعيد كرز» أي مسمّاه كما سيأتي في الإضافة و أجاز الكوفيّون الاتباع و اختاره في الكافية و التّسهيل و معلوم على الأوّل أنّ جواز الإضافة حيث لا مانع من أل نحو «الحارث كرز».
    اون جا متوجه میشن اتفاقا آن چیزی که مورد اتفاق کوفیون و بصریون در این موارد هست، اضافه است، لذا فاطمة الزهراء به نصب صحیح تر هست.
    اما طبق کوفیون فقط، صفت ایرادی نداره و میشه به رفع خواند.

    ***** پاسخ *****

    علیکم السلام
    اگه «الزهراء» رو لقب برای «فاطمة» بدونیم ـ که هست ـ فرمایش شما درسته و اسم به لقب اضافه می‌شه و چنین اضافه‌ای از نظر گروهی (بصریون) لازم و از نظر گروهی دیگه (کوفیون) جایزه.
    اما به نظر می‌رسه در مقام عمل و التزام عملی، همه یا اغلب عرب‌زبانان از قدیم و جدید، به نظر کوفیون از نظر جواز تبعیت لقب از اسم پایبند هستند و لقب رو تابع اسم می‌دونند و اسم رو به‌ش اضافه نمی‌کنند. اگر در جملات عربی اعراب‌گذاری شده از قدیم و جدید دقت کنیم، می‌بینیم که اعراب لقب رو تابع اسم ثبت کرده‌اند. برای نمونه اگر عبارت «فاطمة الزهراء» رو در جامع الاحادیث جست‌وجو کنید، در بین عبارت‌های اعراب‌گذاری شده می‌بینید که اعراب لقب تابع اسمه (قَالَتْ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ أُمُّنَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ بِنْتُهُ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ دَخَلَتْ عَلَيْهِ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ فَفَرِحَتْ بِذَلِكَ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ لِمَ سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ/ الزَّهْرَاءُ، زَهْرَاءَ/ سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ عِنْدَهُ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ/ فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِين‏/ و...) درحالی‌که اگر قرار باشه اسم رو به لقب اضافه کنیم، نه تنها در حالت ندا، بلکه همیشه و همه‌جا باید چنین باشه و در همه این عبارت‌ها، «الزهراء» باید مجرور باشه. این نشون می‌ده این‌که برخی از طلاب و روحانیون و غیر آن‌ها، در همه‌جا «الزهراء» رو تابع «فاطمة» می‌دونند ولی وقتی به ندا می‌رسند، فاطمه رو به الزهرا اضافه می‌کنند، نه به خاطر التزام به قول بصریون هست، بلکه سببش اینه که ترکیب «فاطمة الزهراء» رو به اشتباه و بدون توجه به معنا، مثل «عبد الله» و «رسول الله» ترکیب اضافی می‌دونند نه ترکیب وصفی. هدف از نگارش این مطلب نیز تبیین این اشتباهه نه چیز دیگه.
    در کل دقت شما ستودنیه و ازتون تشکر می‌کنم.

  • #351

    علی جویباری

    سلام
    در منادا قسمت توابع اگه منادا مبنی بر ضم باشه مثل فاطمه و تابع اون اگه صفت، تاکید، عطف بیان؛ باشه اعراب تابع به دو صورت نصب و رفع میاد یعنی یافاطمةُ (مفرد معرفه مبنی بر ضم) الزهراءَ (منصوب بنابر محل منادا) الزهراءُ(مرفوع بنابر لفظ خود منادا)

    ***** پاسخ *****

    سلام. فرمایش شما درباره‌ی اعراب «الزهراء» درست و مطابق با قواعد ادبیه؛ همون‌طور که عرض بنده درباره‌ی اعراب «فاطمة» درست و مطابق با قواعد ادبیه. ممنون از نکته‌ی تکمیلی‌تون.

  • #350

    محمد نمتنئ

    اشتباه است

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان میهمان

0 / 5000 محدودیت حروف
متن شما باید کمتر از 5000 حرف باشد